Etiket en stempelcultuur

Gisteren luisterde ik onderweg naar huis naar de radio. Daar hoorde ik Marianne Thieme van de partij van de dieren. Zij had het over het verplicht stellen van etiketten op vlees. Dit omdat mensen resistent worden voor naar ik mij herinner antibiotica. Ik dacht zitten wij hier op te wachten. Willen we inderdaad wel alles weten. Waar ligt ergens de grens. Wanneer de overheid het uitkomt moeten wegen uitgebreidt worden en is opeens het milieu en de leefwaardigheid ondergeschikt aan economische belangen. Dit zien wij in Terschuur. Nieuwbouw bij de snelweg wordt tegengehouden, maar er is nu al wel een lobby om de A1 tussen Apeldoorn en Amsterdam en dus ook tussen Barneveld en knooppunt Hoevelaken te verbreden naar 8 banen (4 banen aan beide zijde). Opeens is gezondheid en leefbaarheid niet meer belangrijk. Toen ik hierover nadacht zag ik opeens stempels staan op politieke partijen. Ook in Nederland is het politieke klimaat niet altijd even transparant. In het nieuws wat ik gisteren hoorde werd ook meegedeeld dat oud-minister Jan Pronk zijn lidmaatschap van de PVDA heeft opgezegd, omdat hij zich niet meer kan vinden in de standpunten van de partij. De wereld veranderd. Het is verdrietig om te moeten constateren dat ook zogenaamde christelijke partijen hebben afgedaan met wat God in Zijn geboden bevolen heeft. Als burgers van Nederland zouden wij er toch op moeten kunnen vertrouwen en ervan uitkunnen gaan dat in Nederland het leven hoog zou zijn aangeschreven. Echter is de constatering dat dit niet meer het geval is. Politieke partijen zoals CDA, SP, D66, PVDA, VVD, PVV en ongetwijfeld heb ik er een paar niet genoemd onderschrijven tegenwoordig dat Abortus en Euthanasie moet kunnen. We zijn ver afgedwaald als land van God en Zijn geboden. We denken alles zelf te kunnen regelen en te kunnen beinvloeden.