Zo waarlijk helpe mij God almachtig

Op 12 mei 2009 heb ik bij mijn huidige werkgever de eed afgelegd. Dit voelde voor mij als een belangrijke stap in mijn leven. Een eed af leggen is niet iets wat ik dagelijks doe en het voelt en voelde toen als een verbond en een verplichting. Hierbij beseffend dat ik vanuit mijn positie er niet op moet uit zijn om mensen op een verkeerd been te zetten, schade te berokkenen of vul zelf maar in. Ik heb de eed mogen afleggen in het diepe besef dat ik als persoon een zondig schepsel ben, maar hierbij ook wetend dat mijn Zaligmaker de Heere Jezus mijn zonden wil vergeven en mij wil helpen bij alles wat ik doe. Het kompas dat ik in mijn leven mag gebruiken is Zijn woord wat Hij ons geschonken heeft en waar ik en ons gezin dagelijks uit mag lezen. De Bijbel is een eerlijk boek en wanneer je hierin leest en het herleest worden er elke keer weer nieuwe dingen ontdekt. Het is toch van onschatbare waarde om te lezen dat wij, die in zonden ontvangen en geboren worden, met lege handen en hoe we zijn bij de Heere mogen komen en dan beloofd Hij dat hij ons niet ledig weg zal zenden. Binnenkort is het weer Goede Vrijdag en Pasen en mogen wij Zijn lijden en sterven, maar ook Zijn opstanding weer gedenken. Ook voor u heeft Hij op deze aarde willen komen. Wat echter erg verdrietig is dat vele mensen Hem niet meer nodig hebben. Gisteravond las ik in het Reformatorisch Dagblad dat de homo-organisatie COC een schrijfactie houdt tegen ds. Kort. Waarom doen zij dat. Enkel en alleen om het feit dat de zonde die God in Zijn woord verbiedt benoemd wordt. Het is niet enkel de uitspattingen op seksueel gebied, maar alle zonden die ingaan tegen Gods heilige geboden die ons bij Hem moeten brengen. Hoe kunnen wij als zondige mensen de zonden toch goed praten? Enkel en alleen omdat het ons niet uitkomt.

Ik heb zoals ik begon in 2009 een eed afgelegd. Daarin het vertrouwen uitgesproken dat God die almachtig is mij zal helpen, maar tegelijkertijd is dit ook een gebed of dit waar mag zijn. Mag ik dan als christen, die een verbond met God hebt gesloten, mijn mond gesloten houden wanneer ik zie dat vele mensen zonder God verder leven. Is het mijn plicht en taak niet om eerlijk, integer, betrouwbaar en moedig te zijn? Kernwaarden waar ik in mijn werk voor moet staan. Moet ik dan niet de mensen waarschuwen tegen de zonde en hen de weg wijzen naar Hem toe waar het eeuwige leven is te vinden? Als christenen voelen we ons zo vaak aangevallen, maar in Gods woord wordt aangegeven dat de wereld ons niet zal willen begrijpen en in de wereld zullen we verdrukking hebben. Maar is Hij het niet waart dat Zijn huis vol worde en wanneer Hij ons daarvoor wil gebruiken om de boodschap te verkondigen om naar Hem toe te gaan kunnen we onze mond toch niet dicht houden? De actie die het COC tegen ds. Kort heeft gestart zou ons dat niet de ogen moeten openen en is het onze plicht en roeping om dagelijks in gebed te gaan tot Hem voor vergeving en of Hij de harten van die Hem tegenstaan wil veranderen. Wij belijden dat Hij van eeuwigheid tot eeuwigheid de onveranderlijke is. Wij hebben de voorbeelden staan in de Bijbel en mogen weten dat een gebed nooit ledig tot Hem komt. Op Zijn tijd en wijze zal HIj dan ook verandering geven en ingrijpen zodat zondaren tot Hem getrokken worden.
Ik kan en mag niet anders dan eerlijk zijn tegen mijn medemensen dat wanneer we eigen gekozen wegen gaan we voor altijd om zullen komen. Niet om wat ik schrijf zullen mensen behouden worden. Kijk alstublieft niet naar mijn leven wat ook met vele zonden is doordrenkt. Ik ben niet beter dan in onze ogen de ergste zondaar, maar ik mag weten dat Hij voor mijn zonden is gestorven. Het doet mij verdriet om Hem te zien lijden die mijn zonden heeft vergeven. Het doet mij verdriet dat vele Hem niet zien als verlosser en zaligmaker. Het is de Heere Jezus alleen en dan ook Hij alleen die ons kan verlossen uit deze ellende. Dat bid en wens ik ook u toe.