Vandaag gelezen in het Reformatorisch Dagblad (lees onder de streep mijn commentaar):

Van Bijsterveldt riep ouders, scholen, vakbonden en andere belangenorganisaties in het onderwijs op om een discussie te starten over de toekomst van het onderwijs. Heilige huisjes en ingesleten patronen mogen daarbij niet onbesproken blijven. De minister zelf noemde bijvoorbeeld de lange schoolvakanties. Minder vakantie betekent betere spreiding van de werkzaamheden. Verder vraagt de minister zich af of buitenlandse (studie)reizen nog zinvol zijn nu de meeste kinderen met hun ouders op vakantie in het buitenland gaan. Doel van de discussie is om de kwaliteit van het onderwijs te verhogen. In het regeerakkoord staat dat ons land tot de top vijf van kenniseconomieën wil behoren. Gisteren omarmde Van Bijsterveldt twee plannen van Kamerleden om veranderingen aan te brengen in het onderwijs. Het eerste plan kwam van VVD-Kamerlid Elias. Die vindt dat scholen leerkrachten moeten ontslaan die slecht functioneren. Verder omarmde de minister een suggestie van GroenLinks-Kamerlid Klaver om een aantal basisscholen de mogelijkheid te bieden om ook in de zomervakantie lessen te geven. _______________________________________________ Het is fijn om te lezen dat de minister van onderwijs het ook noodzakelijk acht dat ouders meer verantwoordelijkheid nemen voor het opvoeden van de kinderen. Hierbij hoop ik ook dat zij zich gaat inzetten voor de gezinnen. Dit houdt in dat kinderen geen sleutel om hun nek krijgen of per definitie naar een buitenschoolse opvang moeten, maar dat de ouders die deze kinderen hebben gekregen zelf voldoende financieële middelen krijgen om hun kinderen op te kunnen voeden. Het lijkt er nu meer op dat beide ouders moeten werken omdat dit beter zou zijn voor de economie.  Ik betrap mij er ook vaak op dat ik vaak druk ben met van alles en nog wat en het gezin schiet er dan bij in. Dit terwijl de kinderen ook hun verhaal kwijt willen en hiervoor een luisterend oor willen hebben. Doet u het ook maar: Kies ook voor uw gezin en misschien dan wat minder met uw carriere of met activiteiten in de kerk of een vereniging of de sport/hobby. Uiteindelijk zijn de kinderen maar 1 maal klein en wij moeten niet denken onmisbaar te zijn.