Het is alweer een tijdje terug dat ik iets heb geschreven via dit medium. Je moet er ook zin in hebben en naar mijn idee ook wat te vragen of te schrijven hebben. Nu ontbreekt het me momenteel niet aan stof, maar om nu alles maar te schrijven lijkt mij niet echt nuttig en is zinloos. Wanneer ik in onderstaande schrijf ‘u’ dan bedoel ik ook mijzelf hiermee. Om het taalkundig ook nog wat te doen laten lijken zal ik trachten mezelf buiten spel te laten.
Afgelopen week hoorde ik van de bonnenschrijverij in Barneveld. Notabene op zondag worden daar een behoorlijk aantal kerkgangers op de bon geslingerd. Diep beschamend dat dit moet gebeuren. Ik bedoel dan niet de agenten en boa’s die hun werk doen, maar dat kerkgangers die voorbeelden zouden moeten zijn naar de wereld toe en die elke zondag de 10 geboden horen voorlezen de regels en wetten die de overheid ons stelt aan hun laars lappen. Wat is er toch mis met ons. We hoeven niet ver te zoeken. In het paradijs zijn wij allen van God afgevallen en zijn wij de duivel toegevallen. Wat is het toch groot en verwonderend dat God in Zijn wijsheid ons Zijn enig geboren Zoon Jezus Christus heeft gezonden om voor al onze zonden aan het kruis te sterven en dat Zijn Zoon opgestaan en opgevaren is naar de hemel om daar voor ons voorbede te doen.
Wat zijn wij als kerkgangers toch een stel ondankbare schepsels.