Een raar gevoel in je buik.

Hallo iedereen, ongetwijfeld hebben jullie het ook weleens gehad. Een raar gevoel in je buik. Net of er een knoop in ligt. Het kan zijn dat ik er wat gevoeliger voor ben dan een ander, maar daar hoef ik mij niet voor te schamen. Wanneer ik terugkijk op verschillende gebeurtenissen had ik deze knopen bij het verlaten van de verschillende scholen waar ik op heb gezeten. Ook bij het overlijden van verschillende familieleden zoals opa’s en oma’s. Wonderlijk is dat dit ook het geval is bij de geboorte van onze kinderen. Wat fijn is het dan dat ik ouders heb die altijd geprobeerd hebben (ook met hun gebreken) op te wijzen op waar ik voor leef en waar wij allen voor leven en waar wij voor geschapen zijn, namelijk om God te loven en te prijzen en Hem alle eer te geven die Hem toekomt. Afgelopen weken zijn wij druk bezig geweest met de voorbereidingen voor de bruiloft van onze dochter Jenienke. We hebben en mooie dag ontvangen uit Gods handen. Nadat we bij ons thuis de daggasten hadden ontvangen en een broodje en een kop koffie of fris hadden gedronken zijn we vertrokken naar de Kallenbroekerweg waar de familiefoto’s zijn gemaakt. Daarna zijn we met z’n allen naar het gemeentehuis te Barneveld vertrokken. Daar is het burgerlijk huwelijk gesloten/voltrokken. In het gemeentehuis werd door de trouwambtenaar teruggeblikt hoe Jenienke en Niels elkaar hadden gevonden. Nadat dit plechtig moment was voltrokken zijn we na het oplaten van de 2 witte duiven vertrokken naar de kerk van de Gereformeerde Gemeente te Kootwijkerbroek. De schriftlezing was uit Handelingen 16 vanaf vers 9 t/m 15. De trouwtekst was uit het laatste gedeelte van vers 15: “En zij dwong ons”. U kunt deze dienst hier nogmaals beluisteren. Na de kerkdienst zijn we met z’n allen vertrokken naar “de Essenburcht”. Hier zijn we de rest van de dag en de avond geweest. We hebben genoten van een heerlijk diner en tijdens de avond zijn er verschillende stukjes opgevoerd. We mogen terugkijken op een mooie dag. Van deze dag is een korte videoreportage gemaakt welke op de avond is getoont aa het bruidspaar en de aanwezigen. U kunt deze videoreportage ook bekijken. Ik ben begonnen met te vragen of jullie het ook wel eens gehad hebben: Een raar gevoel in je buik. Nou ik heb het wel. Het voelt heel raar dat een dochter het ouderlijk huis heeft verlaten. Te weten dat zij samen met onze kersverse aanwinst in de familie samen een gezin vormen. Te weten dat je als ouders los moet laten. Nooit meer te hoeven zorgen op de oude vertrouwde manier. Een leegte in ons huis. Het geeft een heel raar gevoel. Maar ook goed om te weten dat zij samen gelukkig zijn. Dat een baby verwacht wordt en dat ik opa hoop te worden. Goed om te weten dat alles wat wij als ouders hebben mogen doen dit niet alleen hebben hoeven te doen. Goed om te weten dat Jenienke en Niels en wanneer God het geeft de kleine baby altijd bij wederzijdse ouders, broers en zussen, welkom zijn. Het beste om te weten dat God ook hun leven wil leiden. Ik mag dan ook weten dat de Heere ook hun verdere leven wil leiden en dat vragen aan Hem of Jenienke en Niels met het toekomstig gezin ook tot Zijn grote kudde mag gaan behoren. Ook mag ik vragen of Hij het rare gevoel in mijn buik wil wegnemen.

Dit bericht is geplaatst in persoonlijk met de tags , , , , . Bookmark de permalink.